·
·
·
·
Napomena:
Pravo ime mu je Viktor-Anri-Žozef-Braen (Victor-Henri-Jozeph Brahain).
Najglasovitije mu je dramsko delo Trideset godina ili Život jednoga kartaša (1827). Napisao ga je u saradnji s Pjerom (Prosper) Dinoom, ali to je u stvari adaptacija tragedije u jednom činu Dvadeset četvrti februar nemačkog dramatičara Zaharijasa Vernera (1768-1823), objavljene 1815, ali izvedene prvi put u Vajmaru još 1810. Međutim, vrlo je zaobilazan put kojim je delo dospelo na srpske pozornice; na njima je ono igrano u prevodu s nemačkog, prema preradi Teodora Hela (1775-1856), nemačkog dramatičara, vrlo vrednog prevodioca i prerađivača dramskih tekstova za nemačke scene, koji se u ovom slučaju poslužio francuskom verzijom D. i Dinoa.Glavnija su mu dela: Adolf i Sofija ili Žrtve jedne zablude (1816), Slučaj i ludilo (1819), Pukovnik i redov ili Vojnički zakon (1820), Šveđanka (1821), Vračara (1821, prema G. Meneringu), Dijamant (1824), Kartaš (1827, s P. Dinoom), Magbet (1829, sa A. Buržoaom), Jezuit (1830, s G. de Pigzerekurom), Vendeta ili Korzikanska verenica (1831), Gvozdeni prsten (1848). Pariska pozorišta „Ambigi“ i „Gete“ najčešće su prikazivala njegove melodrame. Treba svakako napomenuti da će se dvoje najvećih francuskih romantičarskih glumaca, Marija Dorval (1798-1849) i Frederik Lemetr (1800-1876), kao umetnici proslaviti baš u njegovim melodramama. SNP je izvelo dve njegove drame: Kartaša i Krvnu osvetu na Korzici.