·
·
·
·
Напомена:
Iz gimnazijskih klupa stupio je na scenu niškog "Sinđelića" 1898. godine. Izuzetni talenat neobično snažnog izraza odmah je bio pozvan u Narodno pozorište u Beogradu gde je iste godine postao njegov stalni član koji je celokupnu svoju karijeru ostvario na beogradskoj sceni. Na početku ovog veka Uprava pozorišta omogućila mu je usavršavanje kod Joce Savića u Minhenu. Od prvih nastupa bio je predodređen za veliki dramski repertoar tako da je kroz niz svojih kreacija stekao ne samo ugled velikog glumca već za života postao jedna od najblistavijih legendi srpskog glumišta. Imo je osobenog stila u izrazu, kritika ga je podržavala a publika širila njegovu popularnost koju pre njega nije uživao nijedan glumac beogradske scene. Povodom proslave četrdesetogodišnjice umetničkog rada - Udruženje glumaca je 1937. godine ustanovilo nagradu "Zlatni prsten Dobrice Milutinovića" koji je ovom umetniku predat na predstavi kada je izvodio čuvenu rolu Šajloka. Muzej pozorišne umetnosti i Udruženje dramskih umetnika je obnovilo sedamdestih godina ovu tradiciju kojem se najpoznatijim glumcima dodeljuje ovo vrhunsko staleško prinanje. Pojavio se u prvom srpskom filmu "Život i delo besmrtnog vožda Karađorđa" 1913. godine u režiji Čiča Ilije Stanojevića, a isto tako i u jugoslovenskom filmu "Živjeće ovaj narod" Nikole Popovića.