·
·
·
·
Напомена:
Pevanje je učio privatno, kod ujaka, prvaka Beogradske opere Jovana Gligorijevića (v). Počeo je sa nastupima u Kamernoj operi FMU u Bgdu (1977), a na novosadskoj sceni prvi put se pojavio 6. V 1978. u ulozi Žorža Žermona u Verdijevoj Travijati posle čega postaje solista Opere SNP (od 1. IX 1978). Na XII takmičenju jugoslovenskih muzičkih umetnika u Zgbu (1978) osvojio je treću nagradu u kategoriji solo – pevanja, a kao izabrani predstavnik bivše Jugoslavije, uspešno je nastupio na međunarodnoj smotri mladih operskih pevača u Ostendeu (1979). „Pored muževnog izražajnog sonornog glasa, otkrio je i dar za uobličavanje karaktera i situacija, uz upravo primernu dikciju. Te su odlike u njegovom kasnijem razvoju i usponu, do nosioca skoro celog prvog baritonskog faha, i to onog najređeg i najcenjenijeg, dramskog, bile od nesumnjivog zanačaja, tako da se danas o M. može i mora govoriti ne samo kao o nadi, nego i kao realnoj vrednosti, koja će vrlo brzo stati u prvi red jugoslovenskih solističkih aktera“ (knjižica Miodrag Milanović, u izdanju SNP, b. g.). Gostovao je u operskim kućama bivše Jugoslavije, pevao na Letnjem operskom festivalu Rijeka – Opatija – Pula, Dubrovačkim letnjim igrama, osiječkim Analima, Majskim operskim svečanostima u Skoplju, Gradu Teatru (Budva), Bemusu, a nastupao je i u Italiji, Belgiji, Mađarskoj i Rumuniji. Kao direktor opere SNP (dva puta), činio je vidne pomake u repertoarskoj politici i dosledno se zalagao za izvođenje srpskog muzičko-scenskog nasleđa. Bavio se prevodom, adaptacijom, režijom i pisanjem operskih libreta i objavio više napisa iz srpske muzičke i književne prošlosti u dnevnoj i stručnoj štampi. Zlatnu medalju „Jovan Đorđević“ dobio je 2004, a status „Zaslužni umetnik opere“ stiče 2006. Po odlasku u penziju, 1. II 2007, u Novom Sadu je osnovao Kamerno muzičko društvo sa kojim je priređivao operske jednočinke, komade s pevanjem i koncertne programe pod nazivom „Srpska pevana reč kroz vekove“, čiji je autor, voditelj i izvođač.