·
·
·
·
Напомена:
Želeo je u početku da se posveti operskoj muzici ali se opredelio za glumu pa je od 1910.g. bio već u trupi Ljubomira Rajačića Čvrge, zatim kod Sime Bunića da bi 1914.g. bio primljen u Narodno pozorište u Beogradu kao epizodista i sufler. Između dva rata bio je glumac i reditelj u Novom Sadu,Splitu,Cetinju. Za vreme rata bio je rukovodilac Pozorišta udruženih glumaca "Srbozar". Posle oslobođenja zemlje našao se prvo u Vršcu, zatim u Nišu i na kraju karijere u Beogradskom dramskom pozorištu. Bio je veoma aktivan dugo vremena u staleškim organizacijama glumaca i sudelovao je u mnogobrojnim akcijama. Imao je organizacionih sposobnosti i doprinosio je boljoj organizaciji pozorišta u kojima je delovao. Pored glumačkih ostvarenja prevodio je i režirao za pozorište. Od njegovih prevoda u novosadskom teatru su izvedeni: Tovarišč Ž. Devala (1934), Vesela zabuna A. Herca (1936) i Veliko iznenađenje Z. Gajera (1937). Hroničari pozorišta ističu da je bio solidan karakterni glumac, muzikalan, pravilne dikcije, te je spadao u krug tzv. „glumačke inteligencije“. U okviru Udruženja glumaca aktivno se borio za glumačka prava.